Það er farið að færast í aukana að kynjakvótar eru að skila af sér vanhæfari fólki í stöður sem það einfaldlega hefur ekki getu né kunnáttu til þess að sinna. Það að meta einstaklinga út frá hæfni en ekki kyni ætti að vera hornsteinn sérhvers samfélags.

Ég var 18 ára þegar ég kom út úr skápnum. Ég verð ávallt þakklát vinkonum mínum úr menntaskóla sem fylgdu mér í fyrsta sinn í Samtökin 78 þar sem mig skorti kjark til að fara ein. Ég gleymi aldrei léttinum og frelsistilfinningunni sem fylgdu því að hitta í fyrsta sinn fólk sem var eins og ég.

Borgarstjórinn í Reykjavík brást á sínum tíma við með eftirminnilegum hætti þegar kona ætlaði í hungurverkfall vegna þess að henni líkaði ekki afgreiðsla í lóðamáli. „Maður skiptir sér ekki af því með hvaða hætti fólk nærist í landinu. Það er ekki okkar mál.“

Í tilkynningu til kaupenda íbúða í Árskógum 1-3 frá Félagi eldri borgara (FEB) vegna 400 m.kr. viðbótarkostnaðar sem kaupendum var gert að greiða má sjá hvernig reynt er að spila með tilfinningar þeirra í því skyni að fá þá til að samþykkja viðbótargreiðsluna. Reynt er að vekja upp meðvirkni og samviskubit hjá kaupendunum gagnvart FEB með því að segja „að virkni samtakanna væri stefnt í voða ef félagið lendir í erfiðum og löngum málaferlum við félagsmenn sína“

Okkar ágæti Strandamaður frá Hrófbergi, Sigmundur Davíð, var forsætisráðherra og lagði sérstaklega á ráðin um lagningu sæstrengs á skrafi með David Cameron, forsætisráðherra Breta. Saman settu þeir á stofn The UK – Iceland Task force sem vann eingöngu að undirbúningi sæstrengs (sjá neðangreinda Stjórnarráðsfylgju).

Það bar til tíðinda fyrr í sumar að Haraldur Benediktsson alþingismaður kom auga á lausn á átökunum milli þingflokks og grasrótar Sjálfstæðisflokksins um aðildina að innri markaði Evrópusambandsins og orkupakkann. Hann leggur til þjóðaratkvæði einhvern tíman í ófyrirsjáanlegri framtíð um hugsanlegan sæstreng, sem utanríkisráðherra hefur þó oft sinnis bent á að ekki er verið að taka afstöðu til í því máli sem fyrir liggur.

Það var um Verslunarmannahelgi árið 1986, ég var 23 ára. Ég hafði farið með hóp af fólki í Vaglaskóg. Engin skipulögð hátíðahöld voru í skóginum en ungt fólk hafði fjölmennt í skóginn svo þar voru mörg þúsund manns. Á fylleríi. Ég líka.

Minningar af samstarfi okkar eru góðar og kynntist ég því þá vel menningarmanninum Baldvini og hve mjög hann unni fögrum listum.