Hún var beitt pillan sem Katrín Jakobsdóttir, einn alvinsælasti stjórnmálamaður landsins, sendi Davíð Oddssyni þegar hún upplýsti með yfirlýsingu sinni fyrr í dag að hún ætlaði ekki að berjast fyrir Bessastöðum. Í yfirlýsingunni nefnir Katrín að sumir karlar og á án efa við Davíð Oddsson og Reykjavíkurbréf Moggans um helgina, eigi afar erfitt með að konur taki sjálfstæðar ákvarðanir.
Það sem ekki kemur fram í yfirlýsingu Katrínar er að þótt hún útiloki ekki forsetaframboð er vísast ein ástæða öðrum veigameiri í því að hún býður sig ekki fram til Bessastaða nú. Með því að gera það ekki gefur hún grænt ljós á að hún muni ekki hræðast að verða næsti forsætisráðherra sameinaðra afla ef þjóðarvilji, þ.e. niðurstaða kosninga verður þannig.
Katrín hefur áður gefið hugmyndum um bandalag áður undir fótinn. Á sama tíma hafa Píratar talað þannig að núverandi þingmenn hafi engan áhuga á forsætisráðherraembættinu, reyndar hafa þeir rætt ýmsar girðingar í þessum efnum.
Með atlögu sinni gegn Katrínu um helgina kann vel að vera að Davíð Oddsson fagni Pyrrhosarsigri fram yfir hádegi þá muni glottið hverfa af ritstjóranum síðar. Það skyldi þó aldrei fara þannig að með ákvörðun sinni í dag axli Katrín þá ábyrgð sem stór hluti landmanna treystir henni fyrir og virðist ná langt umfram fylgi VG. Að með því að fórna forsetaembættinu opnist leið fyrir forsætisráðherrastól hennar að ári.
Víst er líka að ákvörðun dagsins kann ekki bara að koma við Davíð síðar með öðrum hætti en hann sér fyrir nú heldur kann ákvörðun Katrínar líka að þjarma að bæði Sigmundi Davíð og Bjarna Ben. Ákvörðun Katrínar eykur ekki líkurnar á áframhaldandi valdatímabili þeirra tveggja.
Niðurstaðan er að mikil framtíðarpólitísk tíðindi hafi orðið á landinu í dag. Þegar Katrín Jakobsdóttir sagði nei, takk við Bessastöðum.
(Þessi pistill Björns Þorlákssonar birtist fyrst í Kvikunni á hringbraut.is)
