Vitaskuld er dauðafæri fyrir pistlahöfunda að gera bara grín að fuglafæludramatíkinni í Garði í gær. En kannski spyr málið samfélagslegra spurninga - um ógn og traust, ótta og óttaleysi.

Ráðherrar stofna viðbragðshópa og galopna ríkissjóð ef vind hvessir eða rignir hressilega. En útlendar konur í ánauð mega éta það sem úti frýs. 5.200 krónur á viku.

Þessir \"hinir\" eru til dæmis hælisleitendur sem sumir telja að liggi vel við höggi. Þessir hinir eru oft ýmsir hópar sem búa utan landsteinanna og eru notaðir sem óvinur til að kynda undir þjóðrembu innanlands.

Við renndum þrjú saman yfir dagskrána fram undan. Þegar ég las \"Söngvakeppni Sænska sjónvarpsins\" og sá að gert væri ráð fyrir að hún myndi vara í 130 mínútur á \"prime time\" féllust mér hendur.

Það var miður dagur og ég átti erindi út í búð. Vetrarskó og gúmmístígvél ákvað ég að hundsa í leit að fótabúnaði sem hæfði hátíðarstundinni. Rauða silkiskó frá Kína lét ég eiga sig en þegar ég rak augun í gúmmískóna var teningunum kastað. Og kom á daginn síðar að fleira færi á loft en teningarnir.

Söfnust saman, hrópum á götuhornum. Marserum inn í þessi félög, bankana, tryggingafélögin, olíufélögin. Krefjumst réttlætis. Að líða eins og fanga í samfélagi sem kennir sig við frjálsan markaðsbúskap er í praktíkinni eins og fáránlegur brandari.

Mig minnir að annar hafi verið búinn að æla þegar drengjunum ungu var hleypt út úr níðþröngri töskugeymslunni. Verst var að sjá óttann og sársaukann í augum þeirra.

Sjóðsugur Íslands. Þær sjá um sína. Ein úthlutar öðrum sem svo endurgeldur sogið. Almannafé sogið sem aldrei fyrr, sugurnar eru vanar að fara með almannafé eins og þær eigi það.

Það Ísland sem mér hefur þótt vænst um er tengt þjóðarskilningi og þjóðarsamkennd með þeim sem verða illa úti. Það hefur bæði átt við um hamfarir af mannavöldum sem og náttúruhamförum.

Jón Baldvin gerði vel á sínum tíma hvað varðaði frelsi Eystrasaltslandanna. En hin síðari ár fer hann ekki alltaf vel með þá ábyrgð sem hann býr þó enn að sem fv. valdhafi.

Tæpitungulaust viðtal við Frosta og Mána Hamrageddonbræður á Hringbraut í gærkvöld. Svo góðir vinir að Máni nefndi son sinn í höfuðið á Frosta.