Nú ætlar fyrrum fréttamaðurinn og núverandi þingmaður Framsóknarflokksins að standa við þau orð sín að Ríkisútvarpið hafi fundið sér óvin númer eitt og að hann sé í Framsóknarfloknum. Auk þess að draga nafngreinda blaðamenn annarra miðla inn í forarfen sitt. Að því er virðist til að vega að lífsbjörgum þeirra, enda mikill valdamunur á þingmanni og blaðamanni á Íslandi.

Tíðindi dagsins eru bein afleiðing af mikilvægri blaðamennsku. En nú er enn meira undir en í Hönnu Birnu málinu. Ef vantraust verður samþykkt á forsætisráðherra má leiða líkum að því að ríkisstjórn Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar falli eins og hún leggur sig í leiðinni.

En ég hef í tvígang nú um helgina séð íslenska starfsmenn í þessum ferðamannabransa deila innbyrðis fyrir framan erlenda kúnna. Aðra deiluna mátti vel kalla rifrildi sem spratt af því að bílstjóri hafði sofið yfir sig.

\"Svo má í raun segja að meirihlutinn viðurkenni ósómann sem felst í þessu frumvarpi með því að setja aukna fjármuni til lögreglunnar m.a vegna heimilisofbeldis.\"

Getur hugsast að þeir sem greiði Krisínu Þorsteinsdóttur laun fyrir leiðaraskrifin eigi sjálfir miklar eignir í skattaskjóli á Tortóla? Nú taka fjölmiðlar við, sagði þessi sami leiðarahöfundur út af öðru máli

Varúð - þið sem eruð viss um að fyrirsögnin að ofan sé yfirskrift kaldhæðnisskrifa (sem er lógísk ályktun miðað við margt efni hér í Kvikunni á Hringbraut) hættiði strax að lesa og smellið yfir á Stundina, Kjarnann eða eitthvað! Það sem hér fer á eftir er nefnilega sykursætt, við erum að tala um óð til gleðinnar.

Í öllu falli virðist ljóst að það munu fara erfiðir dagar í hönd. Og kannski væri bara best til að sefa reiða þjóð að segja þetta gott. Það verður ekkert grín að vinna aftur upp þann trúverðugleika sem tapast hefur.