Eiríkur Rögnvaldsson, prófessor emiritus í íslensku, er ekki sáttur við sjálfskipaða íslenskusérfræðinga Málvöndunarþáttarins á Facebook sem kepptust við að gera gys að Magnúsi Þór Jónssyni, nýjum formanni Kennarasambands Íslands, sem kann að hafa sagt „mér langar“ í stað „mig langar“ í kvöldfréttum RÚV um daginn.
Sjá einnig: Meint klúður nýs formanns Kennarasambandsins veldur titringi meðal íslenskusérfræðinga
Í hópnum Málspjallið telur Eiríkur upp viðtökurnar sem Magnús fékk:
„Ætti hann kannski frekar að vera formaður nemendafélagsins…“, „Tók eftir því, ææææ“, „Ekki byrjar það vel“, „Úff“, „Agalegt að maðurinn skuli vera svona blæsma á máli.“, „Æ,,,,, dapurt“, „Sei sei sei ekki er það efnilegt maður minn“, „Úps“, „Ég held að það þurfi að skerpa verulega á íslenskukennslu í skólum“, „Tók samstundis eftir þessu, usss,uss, usss“, „Er þetta ekki frágangssök ?“, „Heimur versnandi fer...“, „kommon hann er kennari og kann ekki íslensku !!!,“ hefur hann eftir athugasemdum.
Eiríki, sem er mjög annt um íslenskt tungumál, segir: „Svona fordómar ná auðvitað ekki nokkurri átt. Hér er verið að gera því skóna að eitt atriði í málfari manns — atriði sem er eðlilegur hluti af málkerfi verulegs hluta þjóðarinnar — geri hann óhæfan til að gegna því starfi sem hann er kosinn til,“ segir Eiríkur.
Tekur hann undir með þeim að kannski hafi Magnús alls ekki sagt „mér langar“: „Hann byrjar á einhverju sem er ógreinilegt og gæti verið hvort heldur mi- eða mé-, en segir svo greinilega mig langar. Seinna í fréttinni segir hann aftur mig langar, og í Kastljósi sama kvöld sagði hann nokkrum sinnum mig langar en aldrei mér langar. Þarna var verið að skrökva upp á hann.“
Eiríkur segir umræðuna dapurlegan vitnisburð um málfarsumræðu. „En að dæma fólk eftir þeim málfarslegu tilbrigðum sem því eru eiginleg er engu betra en mismunun á grundvelli „kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti“ sem er bannað í Stjórnarskrá. Það er rangt og það er ljótt. Það er óþolandi.“
Hann er harðorður og segir þetta ósanngjarnt, óviðunandi og stórskaðleg tungumálinu.
„Það er grundvallaratriði fyrir framtíð íslenskunnar að ímynd hennar sé jákvæð og umræða um hana byggð á skilningi og umburðarlyndi. Við fáum ekki almenning með okkur, allra síst unga fólkið, ef við erum sífellt að fetta fingur út í málfar fólks, jafnvel gömul tilbrigði sem stór hluti þjóðarinnar hefur alist upp við, og dæma fólk eftir málfari sem því er eiginlegt. Slík umræða gerir ekki annað en skapa málótta og er í raun skemmdarverk.“