Ragnar Þór Ingólfsson formaður VR virðist ekki hugsa mikið um hagsmuni 30 þúsund félaga í VR. Honum er meira í mun að næra eigin athyglissýki og valda sem mestum usla í samfélaginu. Ragnar Þór er gamall “aðgerðarsinni” frá því eftir hrun og hefur engan áhuga á framförum í samfélaginu, hagvexti, kaupmætti og öðrum gamaldags viðmiðunum. Hann vill byltingu. Hann vill ryðja réttkjörinni forystu verkalýðshreyfingarinnar í burtu, hann vill fella ríkisstjórnina og hann vill sem mesta upplausn.
Hann lagði allt undirir í gær á formannafundi ASÍ til að fá forystu hreyfingarinnar til að segja upp kjarasamningum í kjölfar mestu kaupmáttaraukningar Íslandssögunnar. En allt kom fyrir ekki. Samþykkt var að láta kjarasamninga halda út samningstímann sem er til næstu áramóta.
Ef Ragnari Þór, Vilhjálmi Birgissyni og Aðalsteini Baldurssyni hefði tekist að fá forystu ASÍ til að segja upp kjarasamningum, hefði þeim orðið að ósk sinni um upplausnarástand í landinu. Launþegar hefðu orðið af umsaminni 3% launahækkun þann 1. mai nk. Og fleiri þættir samninganna hefðu komist í uppnám. Samningar hefðu getað tekið marga mánuði og tryggt þeim félögum stöðuga athygli fjölmiðla því ávalt virðist vera eftirspurn eftir viðmælendum sem eru tilbúnir að gefa innstæðulausar yfirlýsingar og bulla út og suður eins og Ragnar Þór Ingólfsson er orðinn landsfrægur fyrir.
Vonandi átta félagar í Eflingu sig á því að upplausnaröfl innan verkalýðshreyfingarinnar munu ekki verða launþegum til framdráttar í kjarabaráttunni. Fólk hlýtur að vara sig á loddurum eins og Ragnari Þór Ingólfssyni og forðast að fá fleiri slíka inn í forystuna.
Þeir sem gerðu sér vonir um upplausnarástand og uppsögn kjarasamninga sitja nú eftir með sárt ennið.
Ragnar Þór Ingólfsson hélt að stóra stundin á ferli hans væri runnin upp í gær. En af því varð ekki. Sem betur fer fyrir samfélagið í heild. Ábyrg afstaða varð ofan á.
Rtá.
